Nunspeet, juni 2021

Beste Piet,

Mijn liefje zei pasgeleden: ‘je kan ook langzaam fietsen, weet je dat? Dan zie je iets van de omgeving.’ Nee, dat wist ik niet. Ik begin altijd rustig en ik spreek van tevoren met mezelf af: ‘niet harder dan twintig kilometer per uur!’ En dan schijnt de zon zo lekker en de wind gaat om me heen en mijn benen gaan zo lekker en dan ga ik weer veel te hard. Mijn liefje zei: ‘je hebt een beetje sturing nodig!’ Dus we gingen een rondje fietsen. Van de camping in Nunspeet naar Elburg. Op de heenweg over de gewone weg en op de terugweg langs het water van het Veluwemeer.

Maar eerst de heenweg naar Elburg. Vanaf Nunspeet begin je bij de melkfabriek met de hele hoge schoorsteen. Dat is makkelijk, want je kan eindeloos dwalen daar, maar niet verdwalen. Die schoorsteen zie je het hele stuk. En de zon scheen en we kletsten wat over van alles en nog wat en inderdaad was het best leuk, langzaam fietsen. Maar toen werden we ingehaald door een wielrenner en ik zette al aan om een stukje mee te fietsen … ‘ik kom zo weer terug om je te halen!’

Pff, dat werd niks. Dus opnieuw riep m’n liefje me tot de orde. ‘En nou ga je gewoon fietsen!’ Na een rondje wandelen door Elburg gingen we weer terug en als er íets een prachtig stukje is, dan is het dat wel, die terugweg langs het water. Ik wist het heus wel, hoor: velden van het groenste gras, koeien, water, wolken, zeilen in de verte op het Veluwemeer, andere fietsers, ganzen, nog meer koeien, wuivend graan. Maar toen zei ze: ‘hee, wat is dat? Links!’ Dus ik kijken, een jam-stalletje! Ietsje van het pad af, echt maar een heel klein beetje. Ik moest m’n hoofd misschien tien graden draaien. Nooit gezien!

Die jam, dus halverwege Elburg en Nunspeet op het fietspad langs het water, die jam, dat was de lekkerste jam die ik ooit heb geproefd! Zo heb je inderdaad wel een boel plezier, als je langzaam fietst!

Veel groeten,

Je Fiets-maat Duco